Yok

Aşkta zafer yok
Kahraman yok

Aşkın iyisi yok
Kötüsü yok

Katili yok
Gafili yok

Aşkta yok. Aşk ta yok.

Onca yaşadım
Anca anladım...

Öleceğim

Yemin ediyorum gideceğim !

Bir trenin önüne bırakacağım kendimi

Olmadı bütün antideprasanları bünyeme yedireceğim

Ya vuracağım kendimi ya da keseceğim bileklerimi

Yemin ediyorum öleceğim...

İşte o gün ,

Senden vazgeçeceğim...

Kaç

Kaç kez yıkılmış surlarım?
Yıkılmaz dediğim

Kaç yalana kanmışım?
Doğru bildiğim

Kaç sevgiliden gitmişim?
Kaç sevgilim gitmiş?

En güzel yerinde
Kaç rüyam bitmiş?

Kaç meleğim ölmüş?
Kaç ışığım sönmüş?

Elden

Elden bir şey gelmeyen andayız...

Gönülden sevmek geldi,
O da olmadı.

Şimdi ya unutmak,
Ya da terketmek zamanı

yalnizsin

Sozler verdik,donulmez sozler
Ellerin,ellerimde
Gozlerin,gozlerimde
Sozler verdik,donulmez sozler

Hayat ne kadar garip
Sen yazarsin cizersin
Hayaller kurarsin
Sonra,
Bir sabah uyanirsin
Yalnizsin,yapayalniz,soguk.
Ararsin o an yazdiklarini
Bulursun,yirtarsin
Ama hayallerin vardir hala
Hatirlarsin,acitir
Silemezsin bir anda
Anlami vardir.
Iste o an
Saat sabahin 6si
Basucunda durur
Icki sisesi,ayrilik sigarasi
Seffaf,camdan bir cercevede onun resmi karsinda durur
Bakarsin,bakarsin, aglarsin
Lanet edersin allaha
Kufurler yagdirirsin
Caresi yok,yalnizsin
Oyle bir hal alirki aci
Damarlarinda dolasan kan degil de
Kezzapmiscasina acitir yakar bagrini.
Icine icine kanarsin.

Yalnizsin.
Gok kubbede bir yildiz kadar,
Kendi kendine yanan bir mum kadar
Yalniz...

biraz moral olsun dedim

Biraz moral aradigim su gunlerde bu sarki cok iyi geldi.


Hani fani bu hayat umit baglayamam
Olmadi diye oturup aglayamam
Gonlu genis olan sukutu ogrensin
Sevgimi yok yere ele baglayamam
Gelir mi diye hayallere siginamam
Kemale eren kendinden versin

Sevdim,kac kere bilemem
Yasadim yok inkar edemem
Biktim ,senle bas edemem ben
Zaman oyle de geciyor
Hayat boyle de bitiyor
Ama umudum cennetten

Ben dalkavuk olani hizaya getiremem
Sorma bana ben gorunmezi goremem
Merak eden kendine yonelsin
Bos yere kimseyi oyalayip uzemem
Gecici seylere heves edip uzulemem
Fikrim,hevesimi altetsin


Ben gozu gormeyene resim gosteremem
Degerimi bilmeze degeri ogretemem
O once haddini ogrensin
Biten sevgiye imrenip ozenemem
Bos sozu duyup dustur edinemem
Eden,kendine ah etsin

Sevdim,kac kere bilemem
Yasadim,yok inkar edemem
Biktim senle bas edemem ben...

Sana Kalmış

Perişan harflerden muhteşem kelimeler yaratabilir,
bunlarla tanrısal cümleler kurabilirsin.
Hastalığının derecesine bağlı bu.

Birini çok da sevebilirsin,
aptallığının derecesiyle ilişkili o da..

Şiir,Şair,Vesaire

Kimi zaman unutulur nereden geldiğin,kim olmaya çalışma çaban..

Bir surat edinmek kolaydır,bir yürek yaşadığın toprakla,hayatla şekillenir.

Bir akıl ise geçtiği dar oyukta her yanını yaralayarak örselenir.

Akla mukayyet olmak hatıra ister.Şiir,yüreğin azgınlığı,aklın bilimiyle yazılır.

Yeni olmak,genç olmak demek değildir.

Şair özneden çok fiildir artık.

Aşk tahttayken

Aşk tahttayken,
Korku terkeder şehri,bavulunda hüzün
Ellerinde bir resim kalır,onun yüzü
Esnetir gecelerinin yalnızlığını,bir tebessüm

Aşk tahttayken,
Telafisi yok dünün..

biyolojik hata

Hangi kuş,bir yılan için ölümü göze alır ?
Hangi zebra bir solucana kur yapar ?
Hangi pusuda yanyanadır çakal ile aslan ?

İşte bu yüzden, giden hep
Sen yada ben...

Sen giderken

Sen giderken en çok beni götürdün;
Gözlerin gülüşümü aldı
Sözlerin hayallerimi.
Sevinçlerim saçlarında saklı
Hatıralarım kayıp.

Sen giderken en çok beni götürdün
Bende ben diyebileceğim bir ben kalmadı artık...